De route


Van 29 april tot en met 4 mei fietsen Piet, Harry, Lionel en Bert de Coast to Coast route The Way of the Roses. We beginnen in Morecambe en gaan via Clapham, Pateley Bridge, York, Hutton Cranswick en Atwick terug naar Hull. Een tocht van ca 200 mijl.

zaterdag 3 mei 2014

Slot

Wat neem je mee na zo'n reis? Foto's om het nog eens her te beleven, aardse spullen om er nog eens van te genieten, maar vooral herinneringen en indrukken, beelden en geuren.
C2C: we've enjoyed every mile of you.

The end

A'DAM

Last stop Amsterdam

Thuis

Na een heerlijke rustige lange nacht, varen we nu de haven van IJmuiden binnen. Voet op Nederlandse bodem. Straks rustig naar Amsterdam fietsen en dan met de trein naar huis

vrijdag 2 mei 2014

Goodbye

Goodbye england.

Boat

We zitten op de boot aan n biertje. Lekker in t zonnetje te genieten van een goed muzikantje op het achterkant. De eerste henparties zijn ook aan boord. Life's good!

Opera en dance

We zijn in Newcastle, na een geweldig ontbijt en een paar fikse klimmetjes, de laatste, via een oude Railroad downhill naar onze eindbestemming. Nu in het centrum aan een lekker broodje met koffie tussen straatartiesten: links een a capella operazangeres en rechts twee Dance boys. Mag allemaal. We zijn er bijna. Nog een klein uurtje fietsen naar de boot.

donderdag 1 mei 2014

Sun

7.00 De zon komt op. Halleluja. We gaan deze epische tocht in stijl afsluiten. Na de kou, regen, malaise en steile klimmen, stappen we straks op de fiets voor een frisse, zonnige en tamelijke vlakke etappe. Eerst de boys maar eens wakker zien te krijgen en dan om 8.00 ontbijt in de pub.

Oogjes dicht.

Zo lekker weer met z'n drietjes naar de pub geweest. Piet ook weer van de partij. De taxichauffeur van gister heeft m weer vervoerd. Geweldige man. Lekker gegeten en nu in bed. Allebei de mannen van pilletjes voorzien tegen allerlei pijntjes. Toch makkelijk als je zelf zo'n apotheek bij je hebt. Morgen om 8u worden we weer in de pub verwacht. Nu voor een ontbijt.
Lekker slapen allemaal

Edmundbyers

We zijn er. Onze laatste plek in Engeland. Een 16e eeuws koetshuis. Het was vandaag vooral afzien. Het was erg nat en koud. Op het laatste traject moesten we gewoon door het water fietsen. We zitten nu te wachten tot Piet met de taxi komt , zodat wij uit onze natte kloffie kunnen

Allenheads

Zitten nu aan de thee en baquette on Allenheads. Erg koud, smerige wind.

Wiens idee was het?

Vind ik dit nog wel leuk? We blijven maar klimmen, het is koud en het regent, de wind waait je bijna van je fiets. Nu in t winkeltje in Nenthead opwarmen. Harry heeft warme sokken gekocht, hele dure, misschien helpt t.

Breakfast

Zelf gemaakt full English breakfast. Nu met z'n tweeën op de fiets tegen de wind in de kou. Broertje Piet blijft lekker in Alston. Die zien we vanavond weer in het volgende dorp.

woensdag 30 april 2014

Another day

Alston, kwart voor zeven. De mannen slapen nog. Ik ben wakker, vannacht ook een groot deel. Niet omdat er gesnurkt werd; H & P hebben niet gesnurkt. Er heerste een indrukwekkende stilte hier in the middle of nowhere. Op onze eigen manier de dag van gister beleven. Zonder overbodige nachtelijke bijgeluiden. We liggen  naast het kerkhof, dat scheelt natuurlijk ook.
Maar eens kijken wat vandaag ons brengt. Uit bed komen is lastig, de benen doen zeer. Eerst maar eens een ontbijt zien te regelen.

Ups and downs II

Nu zonder leuke plaatjes, die hebben jullie al gezien. Het zou vandaag verschrikkelijk slecht weer worden. Om Half 9 daarom vertrokken uit Keswick. Via veel hekjes en buitjes bereikten we eindelijk  Greystoke. Geweldige stop gemaakt bij Annie. Annie is een topwijf. Snapt hoe je vermoeide fietsers weer oplapt. Broertje Piet had dat nodig, want zijn ontbijt  had ie halverwege in het gras gegooid. Hij had al twee dagen last van zijn knie. Gedurende de dag werd het weer beter, maar ging het met Piet slechter. Na een verschrikkelijk steil stuk na Penrith wilde hij ff uitrusten. Weer kwam alles eruit. Met veel moeite hebben we Renwick gehaald, maar toen was het gedaan. Geen energie meer in t lijf. Na lang zoeken en bellen vonden we een taxi die hem en zijn fiets naar ons volgende hotel kon brengen. Dat zou nog wel een uur duren. Hij heeft een bankje opgezocht en is daar op gaan liggen. Wij werden van thee en biscuits voorzien door de buren. Om half zes verscheen Taxi Richard. Die heeft Pietje met fiets en bagage (ook die van ons) naar Alston gebracht. Harry en ik hadden toen nog het pittigste stuk van de C2C voor de boeg: de klim naar Hartsite, het hoogste punt van de route. Om7 u kwamen wij in Alston aan en lag Piet lekker te pitten. We zijn met z'n drietjes naar de pub geweest. Piet haakte halverwege af, maar, Har en ik hebben ons best gedaan om toch ook Piets (drank)deel te nuttigen. Dat is ons gelukt. Nu gaan we lekker slapen. Har en ik klimmen morgen op de fiets en Piet blijft een dagje in Alston.
Toch was het weer een schitterende dag, ondanks alles. Het blijft genieten. Dikke zoen aan u allen.

Ups and downs.

Ivm slecht bereik eerst een paar foto's via Wifi in de pub. Straks het hele verhaal.

Natje en een droogje

Als we het regenjack aantrekken wordt het droog en als we het weer uitdoen, begint het weer te druppen. Drives You crazy

dinsdag 29 april 2014

Regen

De dag ontwaakt in Keswick. Het mooie weer is voorbij. We maken ons op voor een dag die grootdeels nat zal verlopen, erg nat volgens de voorspellingen.

Moe

Na een geweldige Fish n chips, nu moe op de bank in het YHA. Slapen straksssssssssss

Keswick

Vanmorgen om 8.15 vertrokken zo juist aangekomen in Keswick in t Lake District. 70 prachtige kilometers, maar t laatste stuk naar Whinlatter Pass is echt verschrikkelijk. Niemand vond t echt leuk. Zo steil, getver. Broertje Piet heeft een zere knie, Harry een verstopt oor en ik een zere reet. Welcome at the Old Mens Cycling Club. Harry gaat nu ff een paar biertjes halen om t muntgeld op te maken. Hij betaalt volgens mij alles met briefjes van 20 en stop dan het kleingeld in z'n zak of in een plastic tasje. Hij is nl onze boekhouder. Straks t stadje in en een echte Fish n Chips eten.

De start van de c2c

Na een ontbijtje in de zon zijn nu we nu echt aan de C2C begonnen

maandag 28 april 2014

Breakfast

Geen uitgebreid Engels ontbijt. Pakken wel wat in Whitehaven aan de kust. Nu dus een scone met koppie thee

Dag en nacht

Gooooooodmorning! Nu weet ik het zeker: na 3 dagen discussie over wie wel of niet snurkt, ben ik eruit. Alledrie!
De zon begint door te breken en het wordt zo'n 16 graden. Heerlijk fietsweer dus

We zijn moe

Liggen alle drie op bed. Hebben lekker gegeten en gedronken in The Bounty Pub. Hebben wel 10x de verontschuldigen moeten accepteren van 3 dronken nritten. ZE wisten zelf waarschijnlijk ook niet meer waarom. Nu nog een kopje Earl Grey en dan de oogjes dicht. Welterusten allemaal

Lang dagje

Vanmorgen na een stevig ontbijt vertrokken uit Carlisle. Om 9u op de fiets. Kwart over zes parkeerden we de fietsen in Workington. Een heftig dagje. 80km door bloedstollend mooi landschap, maar ook met bloedpompende klimmetjes. Een lekke band en een afslag gemist leverden enige vertraging. Jammer dat de foute afslag ons 4km naar beneden suisde, zodat we toen ook weer 4 terug moesten klimmen. In Cockermouth een nieuwe buitenband op mijn fiets laten zetten, want 1x lek mag, maar dan is t ook wel klaar. Geweldige fietsenmaker. Er zijn toch veel goeie mensen op de wereld. Nu liggen we uit te hingen op onze bedjes. Gaan zo maar eens een pub opzoeken.

Onderweg

Humor

English countryside

Hoe Engels wil je het hebben. Mooi fietsweer, droog. De eerste 10echte km zitten erop.

zondag 27 april 2014

Pubfood

Pubfood

Kaars

Evie en Jan

Droge voeten

Het drogen van de schoenen

Train

Warm worden en opdrogen in de trein naar Carlisle

Rainy start

Bikkels

Regen

In de regen op naar Newcastle

zaterdag 26 april 2014

Aan boord

Met n welverdiend biertje aan boord

Boot

Na veel omzwervingen door oranje-gek NL zitten we nu op de boot